Væla Veinólínó

geðsveiflur dívunnar..

miðvikudagur, nóvember 17, 2004

Agureiris

þá er alltaf að verða styttra og styttra og styttra í að maður fari að útbreiða fagnaðarerindið norðan heiða.

Reyndar er Akureyri fyndinn bær.

Þar er t.d. vídeóleiga á þriðja hvern íbúa og pizzustaður á fjórða hvern (greinilegt að útælda laufabrauðið hefur slegið í gegn), þannig að það er víst eins gott að við systkinin séum að svúppa þarna inn með hármenninguna.. ég með Sjúbba og Félaga og Óli sem illi munaðarleysingjahælisstjórinn sem hann er.
iii djók, fullt til af sniðugum innbúum þarna sosum.

Eyringjarnir hafa samt hingað til verið frægir fyrir að vilja ekki sjá neina nema síns eigins fólk. Magnús Geir er eiginlega alveg að meikaða þarna í LA (hei kúl að geta flutt til Akureyrar og meikað það í LA!) verandi flytjandi víkingana (reykja þeas) inn í fjörð og firðingana (ey þeas) inn í vík. Hlakka þvílíkt til að sjá Ausu þegar hún kemur suður..

Get annars ekki talað um litla leikstjórann án þess að taka undir með Tobbabró þegar hann er að baula yfir Sweeney.. þvílík synd! þvílík synd!

So here goes:

muuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu

Furðulegt samt með norðanmenn, af hverju þurfa þeir alltaf að tala svona skringilega?