Mósart kallinn..

er ekki svo vitlaus.. neinei og seisei..

gífurlega hressandi allt saman.

Fór svo á aðra hressleikatónleika í hallgrími gamla í gær, var svo ljónheppin að þegar ég var að tygja mig af stað hringdi bóbó tenórsnillingur og jólaköttur í mig og var að bögglast með tvo boðsmiða sem hann átti í erfiðleikum með að koma niður og ákvað því að gefa vælu litlu þá. Algjör snilld, alltaf gaman að spara sér þrjúþúsundkall og ekki verra þegar maður getur spreðað öðrum slíkum á stórusystur.

En ég meinaða.. þrjúþúsundkall! ok, tónleikarnir voru reyndar mjög svo smekklegir, kúl skrapatólahljómsveit (sko, hljóðfærin þróuðust FOR A REASON!) kórinn í svo fínu formi að halda mætti að þau væru að koma úr fjórtánda tíma í Baðhúsi Lindu á einni viku, einsöngvararnir flestir glimrandi (verður ekki á neinn hallað þó ég segi að Eyvi minn hafi verið eins og lævirki á grein, það er ef lævirkinn er bjútífúl tenore með útgeislun dauðans og kóloratúr til að drepa fyrir.. þú rokkar kall!)

Þetta er samt of dýrt. Nákvæmlega sama probblem og var að þjá okkur niðrí gamlabíó í haust. Fólk er bara hætt að láta bjóða sér hvaða miðaverð sem er, alltof mikið gott í boði.. sjáiði bara núna, núna var til dæmis hægt að sjá vælu og vælubróður veina fyrir skitinn þiðsundkall.. enda líka vel fullt.

Og læt ég þá nöldri dagsins lokið. Og bloggi, ætla að skríða uppí og þykjast geta eitthvað í vísbendingakrossgátu helgarinnar í málgagninu.