Væla Veinólínó

geðsveiflur dívunnar..

laugardagur, nóvember 12, 2005

ég og kvintinn

fór á ólíver með mínum yndislegu vinum gönsó, herdísi ofurjarðfræðibeib og stínu stuð (og tveimur vinkonum hennar, Ernu og Írisi.. skemmtilegar stúlkukindur þar) í gær, og þar sem ólíver er aðal happenin´ staðurinn í þorpinu (komin röð fyrir 11!) tilkynnti ég yfir borðið að ekki liði á löngu þar til eini heimsfrægi fýrinn á klakabúntinu, mr tarantino myndi mæta á svæðið.

Þegar hann (mér til mikillar sjálfsánægju) birtist skoraði ég á stelpurnar í keppni. Sú fyrsta sem næði að blikka gaurinn myndi vinna.

Skrapp svo á klóstið fljótlega upp úr því og gerði mér lítið fyrir, leit til gaursins og sendi hugskeyti sem snöggvast (við erum með svo sterkt tilfinningasjálf nebbla við listasnillingarnir, hugskeytin virka alltaf) og ekki stóð á því, hann leit upp, beint í augun á mér og ég nikkaði til hans.

Hann brosti á móti..

I´m so famous! Verst að ég gleymdi að ákveða einhver rosaverðlaun.. ferð í karíbahafið væri t.d. næs.